من جمله خستگان ثقیل السخن!

دیگه خیلی بی حوصله شدم، زخمای زیادی برداشتم، دردای زیادی هم کشیدم، بو می‌کشم و ذره ذره‌ی لحظاتو با تمام وجودم استشمام می‌کنم و جشن میگیرم ! مهم نیست چون من میگم نیست؛ خودم دنبالروی خودمم ، اشتباه می‌کنم چون دلم می‌خواد و هر کاری منو به جهان نشون می‌ده انقدر قهقهه می‌زنم تا صدام به کل دنیا برسه ... آره خیلی چیزا دیگه مهم نیستن ؛ من روانی لذت‌های مختص به خودمم و هرروزم خوشبختیو سر می‌کشم:)